تو آمدی و پائیز دلم بهار شد و کویر دلم گلستان شد ...
وقتی تو امدی قلب شکسته ام پر از عشق شد و زندگی ام پر از طراوت و تازگی ...
تو مانند بارانی بروی من باریدی و تن خسته و غم زده مرا پر از طراوت عشق کردی ...
تو مانند گلی در باغچه قلبم روئیدی و قلب سو خته مرا تبدیل به گلستان عاشقی کردی ...
مانند مهتابی بر آسمان دلم تابیدی و دل تاریک مرا پر از نور عشق خودت کردی ...
تو با گرمای وجودت زمستان سرد دلم را گرم گرم کردی ...
وقتی تو آمدی احساس میکردم دنیا مال من است چون تو دنیای منی ...
وقتی تو آمدی خوشبختی را با تمام وجود حس میکردم چون تو همان امید زندگی منی ...
تو که آمدی مرغ عشقی که در باغ دلم نشسته بود آوازش را شروع به خواندن کرد ...
تو که امدی گذشته های تلخم را همه از صحنه دلم سوزاندم و همه را از یاد بردم ...
تو که آمدی تمام خاطرات گذشته را در دفتر دلم سوزاندم و همه را از صندوقچه قلبم بیرون ریختم و از یادم بردم ...
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
